-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31149 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

چرا خداوند بين دنيا و آخرت، عالم برزخ قرار داده است؟ چرا پس از مرگ، انسان به عالم آخرت نمي رود؟

انسان تا دوران تكامل برزخ را سپري نكند، ورود به عالم ديگر براي او ميسّر نمي شود. آدمي براي رسيدن به بهشت و جهنم ابدي بايد شرايط برزخي را بگذراند تا در سايه تكامل ذاتي و جوهري، جسم و روح مناسب با ابديت را به دست آورد.

بنابراين بايد ميان دنيا و آخرت، برزخي باشد و ارواح پس از جدا شدن بدن هاي مادي عنصري به برزخ منتقل گردند و در آن جا بمانند و پس از پايان دنيا و آغاز قيامت، با هم محشور شوند، زيرا ممكن نيست هر انساني براي خود قيامتي جداگانه داشته باشد، زيرا قيامت بعد از فناي دنيا و تبديل زمين و آسمان به زمين و آسمان ديگر است.(1)

آخرت، عالمي است كه همة انسان ها از اولين تا آخرين در آن جمع مي شوند. تا زماني كه انسان روي كرة خاكي زندگي مي كند و نظام مادي پا برجا است، عالم آخرت پا برجا نمي شود، پس بايد كساني كه زودتر از برپايي قيامت از دنيا مي روند، در عالم متوسط زندگي كنند. آخرت زماني است كه تمام نظام مادي عالم برچيده مي شود و به طور كلّي بشر پاي به عرصة ديگري از حيات مي گذارد.

از نظر فلسفي نيز ثابت شده است كه عالم هستي از يك ديدگاه كلي، به سه عالم: مادي، مثال و تجرد تقسيم مي شود. هر يك از اين عوالم داراي احكام، قوانين و سنن مختص به خود است.

عالم دنيا و آخرت دو عالم از هستي اند كه هر يك داراي آثار ويژة خود مي باشند، به همين جهت بر اساس آيات و روايات براي ورود روح و بدن به عالم قيامت، نياز به تحوّل اساسي است تا روح و بدن قابليت پذيرش احكام و قوانين قيامت را بيابند. بدن مادي در دنيا با يك حادثه از بين مي رود، ولي در قيامت، بر اثر تحوّلات اساسي كه در بدن ايجاد مي شود، به صورتي مي گردد كه در عين حال كه سوزش و ناراحتي شديد دارد، اما بدن از بين نمي رود. اگر اين تحولات، نسبت به بدن مادي ايجاد نشود، بدن با صفات كنوني نمي تواند احكام و سنن قيامت را تاب بياورد.

پي نوشت ها:

1. پيام قرآن، ج 5، ص 475.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.